محرم آمد و در دل ، غم عزای حسین استغم حسین و اباالفضلِ با وفایِ حسین استغلامِ عشقِ حسینم ، سگِ سرایِ اباالفضلکه دل برای حسین است و جان برایِ اباالفضلعشقم حسینه ، ماهم اباالفضل عشقم حسینه ، ماهم اباالفضل
بیا به میکده تا نرگسِ خمار ببینیکمانِ ابرو و گیسوی تابدار ببینیچرا که جان ندهم در هوای چشم سیاهشفروغِ طلعتِ ماهش ، بهشتِ نازِ نگاهشسرم خمارِ اباالفضل و دل دچارِ اباالفضلکمند غیر گسستم، شدم شکارِ اباالفضلعشقم حسینه ، ماهم اباالفضل عشقم حسینه ، ماهم اباالفضل
نشسته ام سر راهش ، شدم خراب نگاهشچه کرد و با دلِ مستم ، شراب چشم سیاهشبزن به سینه و بر سر ، برای ماتم عباسچرا خراب نباشم ، که غم بُوَد غمِ عباسسیَه بپوشم و اشکِ غم از دو دیده ببارمکه رنگ غصه و ماتم ، گرفته شهر و دیارممحرم آمد و ماتم ، پیاپی است و دمادمکه روز و روز عزا هست ، و شب بُوَد شبِ ماتمغلامِ عشقِ حسینم ، سگِ سرایِ اباالفضلکه دل برای حسین است و جان برایِ اباالفضلبیا به میکده تا نرگس خمار ببینیکمانِ ابرو و گیسوی تابدار ببینیچرا که جان ندهم در هوای چشم سیاهشفروغِ طلعت ماهش ، بهشت ناز نگاهشعشقم حسینه ، ماهم اباالفضل عشقم حسینه ، ماهم اباالفضل