ما بی غمان سر خوش پیمانۀ غمیمبر سر زنان ماتم ماه محرمیمماه محرم آمد و عالم پر از غم استجان رنگ غم گرفته و دل غرق ماتم استبر سر بزن برای شه بی کفن حسینعطشان حسین و کشتۀ عریان بدن حسینعشقِ حسین و گریه بر او سرنوشت ماستهر جا غم حسین بُود آنجا بهشت ماستما دل به تاب زلف اباالفضل داده اییمسر مست چشم ساقی و شیدای باده ایمعشقم حسین باشد و عشق آفرین حسینمعشوق اوّلین من و آخرین حسینهرگز غم حسین ز خاطر نمیبرمتا جان به تن بُود درِ این خانه نوکرمماه عزا و گریه و آه و فغان بُوددر کنج هر دلی غم آن دلسِتان بُودما را کجا به جنت مأوا هوس بُودیک گوشۀ نگاه اباالفضل بس بُودگر یک نظر رُخ تو ببینم چه میشودیک گل ز گلشن تو بچینم چه میشودیا رب به حق ماه رُخ اکبر حسینما را خراب کن ز مِی ساغر حسینما از ازل سگ در این خانه بوده ایمتا بوده ایم عاشق و دیوانه بوده ایمحسین