عاشق و دیوانۀ عشق حسینم من سر خوشِ پیمانۀ عشق حسینم منعقل و هوشم را رُبود آن نرگس شهلا کی قیامت میرسد بر آن قد و بالااز گُل جنّت گذشتم در هوای او شد دل دیوانه راضی بر رضای اوعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضلعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضل
جز تو ای زیبا صنم در دار دنیا نیست در نگارستان هستی چون تو زیبا نیستعاقبت دل می شود آوارۀ صحرا در هوای قامتت ای لیلی زهرااکبر و عبّاس و قاسم کُشتۀ کویت زینب کبری اسیر تاب گیسویتعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضلعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضل
صد قیامت کی رسد بر قدّ و بالایت جان دهم تا بنگرم رخسار زیبایتوقت مُردن گر ببینم روی ماه تو جان دهم بر طرّۀ زلف سیاه تومن حسین اَللّهیم عبد خداوندم مست خاطرخواهیم عبد خداوندمعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضلعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضل
دل چه دارد گر ندارد آرزوی تو جان چه خواهد گر نخواهد گفت و گوی توکعبه خاطر خواه خاک کربلا باشد خانۀ حق سینه چاک کربلا باشدمن حسین را می پرستم هر چه بادا باد بندۀ ربِّ اَلَستم هر چه بادا بادعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضلعشقم حسینِ ، ماهم اباالفضل