شکست لشگر اسلام در جنگ حنین از رهگذر عین و از شئومت چشم ناپاک ابابکر لعین بود و بین الفریقین مشهور است شکستی که در روز حنین به لشگر اسلام رسید از رهگذر عین و شئونت چشم بد بود، و لیکن به اعتقاد امامیه و بعضی از سنت عمری، عاین یعنی چشم زننده ابابکر لعین بود و بعضی از گمراهان اهل سنت نسبت به یکدیگری میدهند.لشکر حضرت رسول صلی الله علیه و آله بعضی ده هزار مرد بعضی دوازده هزار یا شانزده هزار گفته اند،چون ابابکر لعین آن لشگر را به آن عدت و شکوت دید گفت: لن تغلب الیوم من قلة، یعنی: ما امروز از کمی لشکر دشمن و بسیاری لشکر خود، مغلوب نخواهیم شد.وچون این خبر به سید بشر صلی الله علیه و آله رسید نپسندید، و از نحوست عین شئومت چشم ابابکر لعین چنان چشم زخمی به لشکر اسلام رسید که ایشان به تنگنایی رسیدند و به دفعات میگذشتند و لشکر دشمن با آن که چهار هزار نفر بودند سر راه بر ایشان گرفته جمعیتی چنان را به نحوی متفرق ساختند که با حضرت رسول صلی الله علیه و آله به غیر نه نفر نمانده چنانکه حق تعالی فرمود: و یوم حنین اذ اجبتکم کثرتکم فلم تغن عنکم شیئا و ضاقت علیکم الارض بما رحبت ثم ولیت مدبرین(آیه 25 توبه) یعنی : در حنین که آن وادیی است در میان مکه و طایف و حضرت رسول صلی الله علیه و آله در آنجا با لشکر هوازن و قطیف مقاتله نمود ، به عجب آورد شما را بسیاری لشکر شما پس دفع نکرد از شما کثرت شما چیزی را از صولت دشمن و تنگ شد بر شما زمین وادی با وسعت و فراخی ، پس پشت به دشمن کردید و برگشتید از حرب در حالتی که هزیمت کنندگان بودید ، و حضرت امیر علیه السلام پای ثبات افشرده تا فتح نمود ، و لهذا یکی از فصحا گفته : کان ابوبکر الذی عانهم و علی علیه السلام اعناهم ، یعنی : بود ابابکر آن کس که چشم رسانید به لشکر اسلام گریخته پشت دادند ، و بود علی علیه السلام آن صفدری که بعد از شکست لشکر،اعانت و یاری نمود تا فتح میسر شد.و ابن ابی حدید معتزلی ملعون نیز اعتقادش آن است که عاین ابابکر لعین بوده و در قصیده ای اشاره به آن نموده گفته است.