پیله ور
محرم الحرام
قفس تن بشکن، گر هوسِ جان داریبگذر از جان، چو هوایِ رُخ جانان داریطایر گلشن قدسی که اسیر قفسیدل بِکَن از همه، گر شوقِ گلستان داریسر کویش ز پریشانی خود شِکوه نکن گر که در دل، غم گیسوی پریشان دارییا ابن الحسن، یا ابن الحسن
دیده ی مرغ چمن، رونقِ گل کَم نکندمن ندانم ز چه رُخ از همه پنهان داریچه شود گر که نگاهم به تو روشن گرددتو که چون ماهِ فلک، طلعت تابان داریبه نگاهی دل دیوانه ی بلبل خوش کُن که به گردِ رُخ خود، مرغ غزلخوان دارییا ابن الحسن، یا ابن الحسن
لیلیِ کشور حُسنی، چه دهم شرح فراقکه خبر از دل مجنون و بیابان داریگفت درمانِ دلِ خسته نصیبت نشود درد عشق است چه حاجت تو به درمان داریاعتنایی نکنی گر به دل زار، چه غم که چو من، عاشق دل خسته فراوان دارییا ابن الحسن، یا ابن الحسن