سعید خانی
ایام فاطمیه اول
دل به دو زلفت سپرده ام تا دلبر و جانانم باشیدر سر کویت گذشتم از سر تا سر و سامانم باشیرمق ندارم که ناله از دل برآورم در هجرانت چه خوش بود در کنارم آیی که سر نهم بر دامانتازل ندانم ابد ندانم به جز رخت ای صنم ندانمغمی که از جانب تو باشد قسم به زلفت که غم ندانمحبیب دل مهدی طبیب دل مهدیحبیب دل مهدی طبیب دل مهدی
نشسته ام گر به خاک کویی هوای دلداری دارم شب همه شب اشک و آه و زاری ببین چه بازاری دارماگر به جنّت روم به شوق دیار دلبر خواهم رفتبه عشق دیدار زلف ساقی به شوق ساغر خواهم رفتهوای میخانه عقل و هوش از سرم برون برد ای ساقیز کوی مسجد به سوی بتخانۀ جنون بُرد ای ساقیحبیب دل مهدی طبیب دل مهدیحبیب دل مهدی طبیب دل مهدی
اگر که دل بر بتی ندادی خبر ز بُتگر کی داریاگر به میخانه رو نکردی خبر ز ساغر کی داریبیا و دل بَرکَن از دو عالم ز روی ساقی مستی کنبه بام میخانه مست بنشین و خنده ای بر هستی کنهوای پیمانۀ دو چشم سیاه لیلی مستم کردرها ز هر سو شدم چو در دام گیسویی پا بستم کردحبیب دل مهدی طبیب دل مهدیحبیب دل مهدی طبیب دل مهدی