سید جعفر طباطبایی
شهادت حضرت ام البنین علیها سلام
جان به لب آمد ای آرام جانم بیاای نگار من ای سرو روانم بیـامرغ دل تا لب بام تو پَر می کشدرحم آور که من بی آشیانم بیاحجت بن الحسن لیلای زیبای منحجت بن الحسن لیلای زیبای من
ای صنم مهربانی از میان رفته است تلخ شد روزگار ای مهربانم بیابی گل روی تو رونق ندارد بهارای بت لاله رخ ای گلسِتانم بیاحجت بن الحسن لیلای زیبای منحجت بن الحسن لیلای زیبای من
عشق شیرین چه با فرهاد دل میکُندمُردم از هجر تو شیرین زبانم بیاای دلارام من سرو گل اندام مندل در آمد ز پا ای دلسِتانم بیاغربت دل مرا از پا درآورده استبی تو تنها شدم ای هم زبانم بیاآرزویی ندارم غیر دیدار توای سیه چشم من ابرو کمانم بیاروز من تیره شد چون شام زلف کجترحم کن مهدی صاحب زمانم بیاکی شود برق شمشیرت شود آشکارلافتی جز علی لاسیفُ جز ذوالفقارحجت بن الحسن لیلای زیبای منحجت بن الحسن لیلای زیبای من