پیله ور
لیالی قدر و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
مــــــن امیرالمؤمنینم ، شــــاهِ مردانـم علـــــــــــــــــــــــــــــــــی مـــــــن امیرالمؤمنینم ، شیـــــرِ یزدانــم علـــــــــــــــــــــــــــــی هشت جنّـت جلـوه ای از لــطفُ احسانِ مـــن اســــــــــــــــــــــــت هفت دوزخ شعله ای از قهـــرِ سوزان مـــن اســـــــــــــــــــــــــت شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی
نـــوح و ابراهیم و آدم عبـــدِ درگاهِ مننــــــــــــــــــــــــــــــــــــد یوسـف و یونـس گرفتارِ رخِ مــــــاهِ مننـــــــــــــــــــــــــــــــــــــد مــــــن امیــــر اهــــلِ ایمانـم ، امیـری میکنــــــــــــــــــــــــــــــم روز محشـر از رفیقـم دسـتِ گیــری میکنــــــــــــــــــــــــــــــــــم شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی
هـــر کـــه ایمان بــــر دو ابروی مـــن آرد مؤمن اســـــــــــــــــــت هــــر کــــه پیش تیـــغ امـرم ســـر گذارد مؤمن اســـــــــــــــــت رستگار اسـت آنکــه دل بــــــر تـــاب گیسویم دهــــــــــــــــــــد ماندگار است آن کــــه جــان بـــــر تیـــغ ابرویم دهــــــــــــــــــد شیعتـی یــــــوم القیامــه مـــــــن فــــــزع الامنــــــــــــــــــــــون اولیاء اللـــه ، لــــــا خـوفٌ و لــــــا هـــم یحزنــــــــــــــــــــــــــــون شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی
هـــر کـــه ایمان بــــر دو ابروی مـــن آرد مؤمن اســـــــــــــــــــت هــــر کــــه پیش تیـــغ امـرم ســـر گذارد مؤمن اســـــــــــــــــت رستگار اسـت آنکــه دل بــــــر تـــاب گیسویم دهــــــــــــــــــــد ماندگار است آن کــــه جــان بـــــر تیـــغ ابرویم دهــــــــــــــــــد شیعتـی یــــــوم القیامــه مـــــــن فــــــزع الامنــــــــــــــــــــــون اولیـاء اللــــه لـــــــا خــوفٌ و لـــــــا هــــم یحزنـــــــــــــــــــــــون هستیِ هـــر جــــا کـــه هستی باشد از هستِ مـــن اســــــــــــت روزیِ مــور و سلیمان هـــر دو در دستِ مـــن اســــــــــــــــــــــت شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی
مــــــن علــــی مرتضایم ، ابـــــن عــــــمِّ مصطفـــــــــــــــــــــــــی لــــــا ولـــی الـــــا علــی ، لــــــا حـــق الـــــا مرتضــــــــــــــــــــــی چون کــــــه میگویی خدایــا پس صدایم میکنـــــــــــــــــــــــــــی غافلی گر از خـــدا یــــک دم جدایم میکنــــــــــــــــــــــــــــــــــی کـس بـــــه غیـــر از مـــن نباشد حاکم روز جــــــــــــــــــــــــــــزا ذاتِ پاکِ مــــن منــزّه باشـد از غیــــرِ خـــــــــــــــــــــــــــــــــــدا شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی
کــس نپندارد زِ غفلت مــــن علـــی اللهــــــــــــــــــــــــــــــــی ام خالـــقِ یکتــــا گواهـم مــــــن ولـــــی اللهـــــــــــــــــــــــــــــی ام یــــــا قسیم الجنـة و النــار یــــــا مولــا علـــــــــــــــــــــــــــــــــی ساقـــی میخانــه ابـــــرار یــــــــــا مولــــــا علـــــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی نـــوح و ابراهیم و آدم عبـــدِ درگاهِ مننــــــــــــــــــــــــــــــــــــد یوسـف و یونـس گرفتارِ رخِ مــــــاهِ مننـــــــــــــــــــــــــــــــــــــد مــــــن امیــــر اهــــلِ ایمانـم ، امیـری میکنــــــــــــــــــــــــــــــم روز محشـر از رفیقـم دسـت گیــری میکنــــــــــــــــــــــــــــــــــم هـــر کـــه ایمان بــــر دو ابروی مـــن آرد مؤمن اســـــــــــــــــــت هــــر کــــه پیش تیـــغ امـرم ســـر گذارد مؤمن اســـــــــــــــــت رستگار اسـت آنکــه دل بــــــر تـــاب گیسویم دهــــــــــــــــــــد ماندگار است آن کــــه جــان بـــــر تیـــغ ابرویم دهــــــــــــــــــد شیعتـی یــــــوم القیامــه مـــــــن فــــــزع الامنــــــــــــــــــــــون اولیـاء اللــــه لـــــــا خــوفٌ و لـــــــا هــــم یحزنـــــــــــــــــــــــون هستیِ هـــر جــــا کـــه هستی باشد از هست مـــن اســــــــــــت روزیِ مــور و سلیمان هـــر دو در دستِ مـــن اســــــــــــــــــــــت مــــــن علــــی مرتضایم ، ابـــــن عــــــمِّ مصطفـــــــــــــــــــــــــی لـــــــا ولــــی الــــــا علـــی لـــــــا حــــق الــــــا مرتضـــــــــــــــــی چون کــــــه میگویی خدایــا پس صدایم میکنـــــــــــــــــــــــــــی غافلی گر از خـــدا یــــک دم جدایم میکنــــــــــــــــــــــــــــــــــی ذاتِ پاکِ مــــن منــزّه باشـد از غیــــرِ خـــــــــــــــــــــــــــــــــــدا کـس بـــــه غیـــر از مـــن نباشد حاکم روز جــــــــــــــــــــــــــــزا کــس نپندارد زِ غفلت مــــن علـــی اللهــــــــــــــــــــــــــــــــی ام خالـــقِ یکتــــا گواهـم مــــــن ولـــــی اللهـــــــــــــــــــــــــــــی ام یــــــا قسیم الجنـة و النــار یــــــا مولــا علـــــــــــــــــــــــــــــــــی ساقـــی میخانــه ابـــــرار یــــــــــا مولــــــا علـــــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی شــاهِ مردان یــــــا علــی ، شیــرِ یزدان یــــــا علــــــــــــــــــــــــی