حجت سقایی
ایام فاطمیه دوم
ساقی ساقی ساقی ز شراب غـــــم جانـانقدحـــــی جــــــــان را مهمـــــان کنساقی ساقی ساقی بـزن آتش بــــه دل و جاندل و جــــان را بــــــی سامـان کنای شرابت بــی غش ، غــم و درد و هجرت آتشبسوزان مــــــرا کــــــه از من اثـر نماندمـــن سـگ درگاهت ، دل خسته خـاطر خواهتبگریان مــــــرا کــه جــز چشــم تـر نماندبــــــــه دو چشــــم مســـت مستتبــــــــــــــه نــــــگاه مِـی پرستتاز مِــــــــــی خرابـــــم کـردیبـــــــــــا غمـزه خوابـم کـردیآتـش زدی بــر جانـمسوزانــدی آبـم کـردیعشقت خرابم کـــرد ، سوزاند و آبــــم کـردعشقت خرابم کـــرد ، سوزاند و آبــــم کـرد
حیـدر حیـدر حیـدر چه جفایی کــه کشیدیغـم دنیــا شـد مهمانتحیـدر حیـدر حیـدر چه بلایــی کـــــه چشیدیغـــــم دل شـــد خصـم جانتای غمـت بــــی پایـان چه کشیده ای از دورانبـــه خـدا ز صبــر تــو صبــر گشته حیرانای دو چشمت گریان شده ای ز غـــم بـــی سامانشـــــده زلف عالمی در غمت پریشانبـــــــه دلِ شکستــۀ تـودل و جــــــــان خستـــــۀ تـومیســوزم از غــــــــــم هایتدر ماتـــــــــــــــــم زهرایتآتــــــــــش گرفتــــــــه جانمویـــــــــــــــران شـــده سامانمکـــــو آن سـرو سامان ، دل در غمـت نالـانکـــــو آن سـرو سامان ، دل در غمـت نالان
زهـرا زهـرا زهـرا ز چه نیلـی شـده رویـتکــــــــــه ز بــــــــــی رحمــــــی گریاندتزهـــرا زهـــرا زهـــرا کــــــه زد آتشبــــــــه در خانـــــۀ حیـدر تـا سوزاندتای شکسته پهلــو چکـد خـون ز زخــم بـازوبســوزد کــــــــه آتـــــش آورده در سرایتای به خاک آغشته چرا محسنت شد کشتـهکه ز خشم تو به خشم آمده خدایتبـــــــــــه غــــــــــمِ وجــــــود زهرابــــــــــــــه رخ کبــــــــــود زهرامیســوزم از ایـــــــــن ماتمآتــــــــــــــــش گرفتـه عالمهستــــی سیـــــــه پوش توشــــــــــــد غصه مدهــــوش تومعصومـۀ حیــــــدر ، مظلومـــۀ حیدرمعصومـۀ حیــــــدر ، مظلومـــۀ حیدر