مــــن جوادم نــــور یـــــــا ذَا الْجُـودِ وَ الْإِحْسَان منــــــــــــــــــــمرحمــــــت بـــــــــــی مُنتهـــــای خالــــــــق منّــــــــان منـــــــــــمخـوش بـــــــه حــــال آنکــــــه دل بـــــــر تــــاب گیسویم دهـــدعــــــــروة الوثقــــای عشقـــــم طلعــــــت سبحــــان منـــــــــــــمهــــــم جــوادم هــــــم کریــــم ، هــــــم غفـور و هــــــم رحیـــمهـــــم جـوادم هـــــم کریـــم ، هـــــم غفور و هـــــم رحیــــــــــم
میکِشم در دام گیسو از دو ابرو میکُشم ساقی عاشق کُش میخانۀ مستان منمرازق ارض و سمایم طاعتم واجب بود کار فرمای قدیر عالم امکان منمحشمت مُلک سلیمان ذره ای از جود من صانع حُسن آفرین یوسف کنعان منمهــــــم جــوادم هــــــم کریــــم ، هــــــم غفـور و هــــــم رحیـــمهـــــم جـوادم هـــــم کریـــم ، هـــــم غفور و هـــــم رحیــــــــــم
من جواد اهلبیتم قرة العین رضا وارث شهزادۀ سلطان اِنس و جان منموسعت مُلک وجود حق بُود دار الجواد ظاهر و باطن منم ، پیدا منم پنهان منمتار مویی گر به دستت آید از زلف کجم نزد خود جایت دهم چون یار مشتاقان منمدر قمار عاشقی هر کس ببازد میبرد بازی دنیا نخور چون دلبر فتّان منمهــــــم جــوادم هــــــم کریــــم ، هــــــم غفـور و هــــــم رحیـــمهـــــم جـوادم هـــــم کریـــم ، هـــــم غفور و هـــــم رحیــــــــــم
مدفنم در کاظمین و منزلم پیش حسین محو رخسار اباالفضل آن مه تابان منممن گلستان خلیلم بهر نمرود آتشم ناز گلهای بهشت و شعلۀ سوزان منمهم نعیم مومنانم هم جحیم کافران دوزخ خشم خدا و جنت رضوان منمدل بناز قامت من دِه قیامت را ببین جان به کوی عشق من در باز چون جانان منمخانه من میخانه من شمع و گل و پروانه من می منم ساغر منم خمّار می نوشان منمقبله گردان در نمازت طاق ابروی مرا چون جمال بی مثال خالق رحمان منمکلب کوی عشق من شو تا که سلطانت کنم پادشاه گلۀ سگ های بی سامان منمهــــــم جــوادم هــــــم کریــــم ، هــــــم غفـور و هــــــم رحیـــمهـــــم جـوادم هـــــم کریـــم ، هـــــم غفور و هـــــم رحیــــــــــم