شود که باز شود چشم من به طلعت یارمشود که باز ببینم بهارِ زلف نگارمچه خوش بُود که پس از این غم فراغ ببینمنشسته ام به کنارت نشسته ای به کنارمچشم انتظارم ای گلعذارم ، چشم انتظارم ای گلعذارم
به باد داده هوای رخ تو خرمن عمرمبه یاد گلشن کویت ز یاد رفته دیارمفدای چشم سیاه تو باد ، بود و نبودمنثار زلف خم اندر خم تو دار و ندارمنظر به گل نکنم گر گل بهشت برین استمگر که در برم آید گل همیشه بهارمچشم انتظارم ای گلعذارم ، چشم انتظارم ای گلعذارم
قرار برده ز دستم نگار سلسله زلفیخمار نرگس مستم خراب چشم خمارمنه خوف مانَد و نه رنگ حزن در دل عاشقاگر ز لطف گذاری قدم به خاک مزارمچشم انتظارم ای گلعذارم ، چشم انتظارم ای گلعذارم