ای سرو باغ مرتضی عباس من عباس منحُسن بهشت کبریا عباس من عباس منسرو قدت شد سرنگون زلف کَجَت در خاک و خوندستت جدا تن لاله گون عباس من عباس منآن قامت رعنا چه شد آن نرگس شهلا چه شدآن صورت زیبا چه شد عباس من عباس منشد مه رخ ام البنین از صدر زین نقش زمینزیبای رب العالمین عباس من عباس منای معنی عشق و وفا سردار شاه کربلازیبا رخ آل عبا عباس من عباس منعشقت مرا دیوانه کرد با عاقلان بیگانه کردچشمت چه در پیمانه کرد عباس من عباس منآن را که باشد مست یار با جنّت المأوا چه کارکُشتی مرا ای گلعذار عباس من عباس مندر باغ فردوس بَرین می بینمت ای نازنینای حُسن صورت آفرین عباس من عباس منیار کمان اَبروی من مه طلعت دلجوی منآخر نگاهی سوی من عباس من عباس مناُفتاده ام در دام تو کی می پَرَم از بام توای من غلام نام تو عباس من عباس منعباس من عباس من ، عباس من عباس منعباس من عباس من ، عباس من عباس من